Hepsi kahraman!

Bisiklet sporcusu olmak zor. En genç  yaşınızda baş koyar pedal basarsınız. Aslında geleceği olmayan bir yere  çevirmektir durum. Öyle mücadele edersiniz ki  bazen antrenörünüzü, hakemi  kurallarını  anlamanız bile size zarar verebilir.

Ülkemizdeki koşullarda bir kaç değil, inatçıysanız olanaklarınız uygunsa on yıl yaşarsınız  bu sporu. 

Mesele sonrasında.

Siz okuldan, ailenizden yaşamaktan, meslek edinmekten 

kopmuşunuz dur, sanki onları bisiklete feda etmişinizdir.

Bıraktığınızda ne arkadaşınız, ne size sahip çıkan kurum kuruluş,  ya da hoca olmayacaktır.

Bakın  çevrenize  ülkemizin bayrağını dalgalandırmış, onur abidemiz  sporcular ekmek  aş iş derdinde...

Bisiklet lisesi, üniversitesi açsanız ne olacak?

Bugün bisiklet sporu yapmış  defalarca milli formayı ıslatmış sporcuların hangi birine sahip çıkılmış bu ülkede bir düşünün!!!

Bu işi bırakanlar  dediğim gibi  ekmek derdinde ve inanın hepsi birer kahraman...

Asılında çağ günahlarıyla yükselen erdemiyle batanların dünyası...